دیالوگی کوتاه با دیوار

_{^{ای دو صد لعنت بر آن فردا، که بخواهد بهتر از امروز باشد . . .}}

_{^{* * *}}

_{^{نیامدید . . .}}

_{^{منطقی هم این بود که نیایید . . .}}

_{^{آخر شما، نوادگان همان ها هستید که در روزهای سخت،}}

_{^{سردارشان را میان برف و کولاک، یکه و تنها،}}

_{^{رها کرده، عافیت پیشه کردند . . .}}

_{^{شما نوادگان همان ها هستید که برای تحکیمِ عافیت،}}

_{^{تهمت ها و افتراها به سردارشان زدند . . .}}

_{^{نمی دانم شاید هم علمی داشتید، از نوع خفیه،}}

_{^{که اگر می آمدید با ترکه پذیرایی شده،}}

_{^{یا شاید هم با . . .}}

_{^{* * *}}

_{^{عافیت طلبان،}}

_{^{اگر می آمدید،}}

_{^{با چه رویی در برابر مزارش می ایستادید . . .}}

_{^{چه می گفتید . . .}}

_{^{چگونه خود را معرفی می کردید . . .}}

_{^{« منم نوادۀ آن عافیت طلب، فلان بن فلان . . .}}

_{^{« منم نوادۀ آن عافیت طلب، فلان بن فلان . . .}}

_{^{خدایا این چه دردی است که پیر و جوان نمی شناسد . . .}}

_{^{* * *}}

_{^{حال که بیشتر فکر کردم،}}

_{^{حق می دهم،}}

_{^{منطقی هم این بود که نمی آمدید . . .}}

_{^{* * *}}

_{^{ای دو صد لعنت بر آن کس که برای شما هزینه کند . . .}}

_{^{و هزاران نفرین پیشکشِ آن فردایی که}}

_{^{می خواهد بهتر از امروز باشد.}}