ادبیات گیلکی (گلستان سعدی)
***
سعدي گۊلستان
بخشˇ اول
شائانˇ کردˇکار
نٚقٚل
*****
بیشناوستم ایتا شا، دۊستـۊر بدأبۊ ایتا أسیرأ بۊکۊشٚد
بیچاره-يم کي بیده أتؤيه، بيناکـۊد شايأ زاغ دأن
قدیمی-يانˇ قؤلي:
هرکي مرگʹ خۊ نيزیکی بیدینه، هرچي أنˇ دیل دبه، به زوان أوره
اۊ زمات کي دئه راىˇ گۊرۊز نمانه / ناچاري آدم
دس به شمشیر بره
شا وأورسه اۊن چي گه ؛
ایتا وزیر کي خؤرۊم زاى بۊ بۊگؤفته أى شا، اۊن گه :
اۊشاني کي زرخˈ بؤستن̌ مؤقه خۊشانأ دأرٚد ؤ مۊردۊمˇ
تخصيرˇ جا
دٚوارد، خۊدأ اۊشانأ دۊس دأره
شا دیل به رحم أیه ؤ اۊنˇ کۊشتنˇ جا دٚواره
اۊیتأ وزیر کي أنˇ أمرأ چپ بۊ به گب أیه ؤ گه:
شا وزیران، نوأ اۊنا دۊرؤ بگد
اۊن شایأ زاغ بدأ ؤ بد ؤ بیرا بۊگؤفت.
شا أ گبˇ جا ناراحتأ به ؤ گه:
اۊنˇ دۊرؤ مرا ویشتر خۊش بامؤ تا تي راس
اۊن خیرخأیی جا دۊرؤ بۊگؤفته، أمما تـۊ بدخأیی وأسي راس بۊگؤفتي
عاقلان بۊگؤفته دأرد
دۊرؤیي کي باعث باني-يه خیر ببه جه راستي کي خیر ندأره
بئتره
هرکي شا اۊنˇ گبا گۊش کۊنه / حیفˇ کي بخؤبی
گب نزنه
فرئدۊنˇ هرّه سخفˇ سر بينيويشته بۊ
برأره أ دۊنیا هيککسˇ ره نمأنه / فقد خۊدایأ دیل دٚوٚد
أ دۊنيا ؤ مالˇ دۊنیايأ پۊشتأکۊن / کي پۊر تي مأنستنʹ بال بزه، بازۊن ببرده
مردنˇ وخت کي بخأيه فأرسه / چي تختˇ سر بئسي چي خاکˇ سر، وا بيشي
متن فارسی
- ۹۴/۰۵/۱۰
پيشنهاد کۊنم ىه دفأ ديگه ورگˇ نوشتاري اؤصۊله بۊخؤن