خلوت من

ببه کي فردا، ايمرۊ جا بئتر ببه

خلوت من

ببه کي فردا، ايمرۊ جا بئتر ببه

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «گلستان سعدی» ثبت شده است


گلستان سعدی


***

 سعدي گۊلستان

اولي بخش

شائانˇ کردˇکار

نٚقٚل

*****


خۊراسانˇ ايتا شائان، مأمۊدˇ سبکتکينˈ، ايجۊر بخاب دينه کي


اۊنˇ جانˇ گۊشتˇ ذره، خاکˇ مانستن، فؤبؤسته بۊ


جغرزˇ اۊنˇ چۊمان، کي چومˇ کاسه ميان گردستي ؤ أرا اۊرأئا فأندرستي.


هممتا أ خابˇ معني جا بمانستد، جغرزˇ ايتا درويش کي اۊنˇ معني-يأ دأنستي ؤ بوگوفته:


اۊن هني غۊرصه خۊردأن دره کي اۊنˇ شائي، أيتا اۊيتا دس دره.



أنقده پيله پيله آدمان، بگيلˈ کۊدد   /   کي اۊشانˇ صفت نيشان زيمينˇ سر نمانسته 


اۊشانأ گيلˇ جير کي بنائيدي   /   خاک ايتأ کاري بۊکۊد کي اۊشانˇ خاشم نمانست


           هنی انۊشيروانˇ نامأ به خؤبي برٚد   /   هرچن کي خئلي ساله بمرده دأره


ايتا خؤرۊمˇ کار بۊکۊن ؤ تي زيويشˇ قدرأ بدان   /   قبلˇ اۊنکي زهار بۊکۊند، فلانکس بمرده



  • نیما رهبر (شبخأن)

گلستان سعدی


***



سعدي گۊلستان

بخشˇ اول

شائانˇ کردˇکار

نٚقٚل

 

*****

 

بیشناوستم ایتا شا، دۊستـۊر بدأبۊ ایتا أسیرأ بۊکۊشٚد

 

بیچاره-يم کي بیده أتؤيه، بيناکـۊد شايأ زاغ دأن


قدیمی-يانˇ قؤلي:

 

هرکي مرگʹ خۊ نيزیکی بیدینه، هرچي أنˇ دیل دبه، به زوان أوره


اۊ زمات کي دئه راىˇ گۊرۊز نمانه  /  ناچاري آدم دس به شمشیر بره


شا وأورسه اۊن چي گه ؛

 

ایتا وزیر کي خؤرۊم زاى بۊ بۊگؤفته أى شا، اۊن گه :


اۊشاني کي زرخˈ بؤستن̌  مؤقه خۊشانأ دأرٚد ؤ مۊردۊمˇ تخصيرˇ جا  

 

دٚوارد، خۊدأ اۊشانأ دۊس دأره


شا دیل به رحم أیه ؤ اۊنˇ کۊشتنˇ جا دٚواره

 

اۊیتأ وزیر کي أنˇ أمرأ چپ بۊ به گب أیه ؤ گه:  

 

شا وزیران، نوأ اۊنا دۊرؤ بگد

 

اۊن شایأ زاغ بدأ ؤ بد ؤ بیرا بۊگؤفت

 

شا أ گبˇ جا ناراحتأ به ؤ گه:

 

اۊنˇ دۊرؤ مرا ویشتر خۊش بامؤ تا تي راس

 

اۊن خیرخأیی جا دۊرؤ بۊگؤفته، أمما تـۊ بدخأیی وأسي راس بۊگؤفتي


عاقلان بۊگؤفته دأرد


دۊرؤیي کي باعث باني-يه خیر ببه جه راستي کي خیر ندأره بئتره 


هرکي شا اۊنˇ گبا گۊش کۊنه  /  حیفˇ کي بخؤبی گب نزنه


فرئدۊنˇ هرّه سخفˇ سر بينيويشته بۊ


برأره أ دۊنیا هيککسˇ
ره نمأنه  /  فقد خۊدایأ دیل دٚوٚد

 

أ دۊنيا ؤ مالˇ دۊنیايأ پۊشتأکۊن  /  کي پۊر تي مأنستنʹ بال بزه، بازۊن ببرده

 

مردنˇ وخت کي بخأيه فأرسه  /  چي تختˇ سر بئسي چي خاکˇ سر، وا بيشي   

 

متن فارسی

  • نیما رهبر (شبخأن)