خلوت من

ببه کي فردا، ايمرۊ جا بئتر ببه

خلوت من

ببه کي فردا، ايمرۊ جا بئتر ببه

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «غلامحسن عظیمی» ثبت شده است



عم دؤختر آسيه خۊ رؤ بيگيفته بۊ، مي مارˇ پالۊ ايسا بۊ

اۊنˇ أذٚبˇ جۊل، آتشˇ بۊر، سۊرخˇ خؤلي دارˇ تي‌تي مانستن، هچين سۊرخˇ خۊن

هممه جا اۊنˇ گب دۊبۊ

اۊنˇ قشنگي آوازه هممه جا بۊشؤ بۊ

مي مارˇ عم دؤختر بۊ، بي مار لاکۊ

هنˇ وأسي أمي أمرأ جۊر بۊ

آرۊستم، آسيه پيله برار، اونأ بيسپؤرده بۊ به أمان

مي مارˈ گم: آخر من نفأمستم، خرس عاشقˇ آسيه بؤبؤسته بۊ يا خرسˇبان؟

مي مار گه: بازم داستان نيويشتأن دري؟

 

من مي مارˇ چادر پرهˈ دأشتيم، تا اۊ وخت، نأ خرس بيده بۊم نأ خرسˇبان

ايوارٚکي، ايتأ يک شۊشه جوانه، ايتأ خرس، اي جرگه آدم اۊشانˇ دۊمبال

بامؤئيد أمي بابا خانه پيله صارائي

دؤر تا دؤر صارا، خؤج دارانˇ جير آدم، چراغ ويگيرانˇ زمات

مي پئر، چراغ سۊتکايأ وارگاد خؤج دارˇ شاخه سر أمي ورجا

آرۊستم، بلته سر گر گردسي

چراغ سۊتکا فتاوٚستي آسيهˈ

خيياله، خۊنˇ چککه فجه بۊ چراغˇ کۊنهˈ

مي مارˈ گم: آخر من نفأمستم، خرس عاشقˇ آسيه بؤبؤسته بۊ يا خرسˇبان؟

مي مار گه: اۊنˇ مانستن جوان مگر أ مملکت ايسا بۊ

 

دؤر تا دؤر آدم، مردانه اي طرف زنانه اي طرف

من زنانه طرف، مي مارˇ چادر پرهˈ دأشتيم، مي ور ني آسيه ايسا بۊ، اۊشنتر کتابعلي پئرˇ زن، بماني خالهˈ، آدؤختر، اۊ طرف خاخۊره، مشتˇ زؤليخا مار

مي مار وأگردس آسيهˈ بۊگؤفت:

تي رؤ خؤب بيگير، آرۊستمˈ بد أيه، دکفه تي جان

مي مارˈ‌گم: خۊدا بيامرزه آسيهˈ، أمما خأئم بدأنم خرس عاشقˇ آسيه بؤبؤسته بۊ يا خرسˇبان؟

مي مار گه: خرس، خرس عاشقˇ آسيه بؤبؤسته بۊ، أمان بترسه-بيم خرس آسيهˈ ببره، کتابعلي پئرˇ زن گؤفتي کي خرس، ايتأ زناکˈ کؤلهاتˇ سر عاشقˈ به خۊ مرأ بره، بازۊن کي اۊشانˈ يافد ديند چئه دأني، خرس أنقد اۊ زناکˇ دس ؤ پا واليشته، چاکۊده ايتأ آبˇ لؤله

 

خرسˇبان، خرسˇ زنجيلˈ فأکشه باورد وسطˇ مئدان، اۊنأ زنجيلˇ أمرأ سرأ دأ

خرسˈ ايجۊر ايشاره بزه، خرس خۊ چکˇ بالˈ واکۊد، پالوانانˇ مانستن واز بۊکۊد

خرسˇبان بزين بۊگؤفت: خرسه بؤرؤ بالا

خرس خؤج دارˈ فاچۊکست

جه اۊ دارˇ جۊر زناکانˈ نيگا کۊدي

مي مار وأگردس آسيهˈ نيگا بۊکۊد، من آسيهˈ نيگا بۊکۊدم، هممه آسيهˈ نيگا بۊکۊدد

خرسˇبان مئدانˇ دؤر گردسي گؤفتي:

خرسه بيا پائين، خرسه بيا پائين

مگر خرس بيجير آمؤئي

خرسˇبان خۊ چۊماقˇ مرأ چن وار بزه خؤج دارˈ تۊندتۊند بۊگؤفت، بيا پائين، بيا پائين

تا خرس بيجير بامؤ، آسيه خۊ سرˈ بيجير تاوٚدأ

 

دئه صارا پۊرأ بؤسته بۊ

خرسˇبان دايره بزه بخأند:

مي يار أنقد جوانه، خرسˇبانه خرسˇ بانه 

گۊلˇ دستهˈ بيدين چي ماهˈ مانه، خرسˇبانه خرسˇبانه

تۊ هأى بئسي مي ديل تنها بمانه، خرسˇبانه

 

ياواشه آسيهˈ بۊگؤفتم:

تۊ چي ره ويگير کۊني خرسˇبانه خرسˇبانه؟

کتابعلي پئرˇ زن جه خۊ کشه ايتأ کۊتا تۊمان بيرۊن باورد تاوٚدأ وسط

خرسˇبان اۊساد خرسˈ دۊکۊد

خرس بينا کۊد رخاصي کۊدن

 

مرأ آتش بزه تي چۊمˇ نيلي، خرسˇبانه خرسˇبانه

کي شيني تۊ کي شيني، خرسˇبانه خرسˇبانه

تۊ هأى بئسي مي ديل تنها بمانه، خرسˇبانه

 

خرس آسيهˈ نيگا کۊدي

خرسˇبان خؤرأ دفراشته بۊ به خؤج دار، دئه فقد دايره زئي

مي مارˈ گم: آخر من نفأمستم خرس عاشقˇ آسيه بؤبؤسته بۊ يا خرسˇبان؟

مي مار گه: خرس چۊم جه آسيه اۊنسادي

مي مارˈ‌گم: دئه چي؟

مي مار گه: تي پئر تي بالˈ بيگيفت ببرد، خأستيد خرسˇ مچچهˈ داغ بۊکۊند

تۊ تازه تکليف بؤن ديبي

تي پئر نخأستي تۊ بترسه-بي

مي مارˈ ‌گم: مرأ وهأشتيد أسبانˇ داغ کۊدنˈ بيدينم أمما خرسˇ داغ کۊدنˈ ونأشتيد؟

مي مار گه: أسبانˇ کٚفٚل، داغˇ نيشان بۊ تا جه غؤرٚغ وأگردد، أمما خرسˇ مچچه بۊ

خأستيد خرس جه آسيه دس اۊسانه

مي مارˈ گم: دئه چي؟

مي مار گه: آسيهˈ ببرديم تلار اۊتاق، درأ دوستيم، گۊيأ آرۊستم فأمه جه بلته ور أيه گه، من خرسˇ مچچهˈ داغ کۊنم

خرسˇبان اول ونأشت

أمما آرۊستمˇ خۊدا بيامرز جه کۊلي بۊ، خۊ کارˈ بۊکۊد

عأيدˇ تييانˇ حلوا بزه کله ور، هنده بۊسؤخته هيمه فجه بۊ، خۊ دارهˈ سۊرخˈ گۊد

خرسˇ دسˇ پا بدأشتد، خرسˇ مچچهˈ بۊسۊجانئد

مي مارˈ‌گم: خرسˇبان؟

مي مار گه: اۊن خۊ خۊرجينˈ غمأ زه خۊ چۊماقˇ سر فزه را دکفت بۊشؤ

بأزين بمرده زنده خرسˈ أسبˇ سر بناد ببردد تا ماشين جاده سر اۊنأ فأدأد

پالوان باقر گؤفتي: خرسˇبان، ونگ بزه آدمانˈ مانستي

مي مارˈ گم: آخر من نفأمستم خرس عاشقˇ آسيه بؤبؤسته بۊ يا خرسˇبان؟

مي مار گه: آسيه خۊدا بيامرز ايتأ خۊشکˇبيجاري سٚنددار مرداکˇ ره عقد به شه أويستي خانه

خۊدا دأنه اۊنأ چي درد گيره کي ميره، جوانمرگ به

نأنم آخر دفأ کؤيا اۊنأ بيده بۊم

أى گيل، تۊ اۊنˇ ره خبر نبر

 

مي مار ويريزه فچم فچم أيه مي گردنˈ گيره خۊشا ديهه گه: هنده اۊ خۊدا بيامرز ترأ خاطره؟

مي مارˈ گم: داستان نيويشتان درم

 

مي مار شه صارا، از هۊيأ گه: أ درازي را بامؤئي أمٚرأ سر بزني، حئف بؤبؤست تي لاکؤ آسيهˈ نأوردي

بيا ايزه سۊرخˇ آلۊچه دارانˇ تي‌تي-يأ بيدين، بيا بيجير

 

من مرأ دفرازم به مي مارˇ کؤنه اؤرسي صندؤق

أرأ هميشک وارٚشي هوايه

مي مار تا أيه اۊنˇ چۊم ايتأ چککه وارشˈ دينه کي فيوه مي کاغذانˇ سر، دۊواره را دکفه شه

أ هرسال بزأ زناى، هۊتؤ کي شؤن دره مي پئرˇ چلˇ چيکچي-يأ رۊخانˇ جا بۊشؤره، خأندأن دره:

 

دستمالˇ نگار خريدم، بر سرˇ نگار نديدم

دستمالˇ نگار خريدم، بر سرˇ نگار نديدم

گۊشوارˇ نگار خريدم، در گۊشˇ نگار نديدم

چارۊقˇ نگار خريدم، در پاىˇ نگار نديدم

آخر من نگارˈ نبردم، از داغˇ نگار بمردم

 

گيله قصه / آسيه / غلامحسن عظيمى


  • نیما رهبر (شبخأن)